Przyjemności małe i duże

Robiąc dziś przedpołudniową blogową „prasówkę”, na blogu TakeLifeInYourHands natrafiłam na wpis zawierający wyzwanie polegające na tym, że przez tydzień, każdego dnia, sprawiamy sobie małą przyjemność. Z założenia ma to być coś miłego, sprawiającego radość, umilającego rozkoszowanie się codziennością a zajmującego niewiele czasu. Nie mogłam na takie wyzwanie nie odpowiedzieć. Pod inicjatywą podpisuję się rękami i nogami. Zgadzam się z tym, że pamiętanie o przyjemnych detalach i dbałość o to, żeby każdego dnia sprawić sobie myły upominek czy to w postaci materialnej czy zupełnie niematerialnej, może przyczynić się na dłuższą metę do zupełnej odmiany naszej codzienności. Łatwiej wtedy pozytywnie nastawić się do działania, a w trudnych momentach dobrze jest przypomnieć sobie miły poranek podczas biegania w parku albo spokojny, relaksujący wieczór przy zapachowych świecach.

W ten weekend mam sporo pracy, przyszły tydzień również zapowiada się pracowity, a przy tym dość stresujący i wymagający, a w takich warunkach łatwo, ażeby w wirze obowiązków, umknęło nam sprawianie sobie małych przyjemności, ale skoro zobowiązałam się publicznie do podjęcia wyzwania, to nie sposób mi będzie o tym zapominać. Moje małe przyjemności będziecie mogli śledzić na moim profilu na Instagramie, zapraszam wszystkich chętnych. Pod koniec tygodnia zrobię też pewnie małe podsumowanie.

Dziś w Krakowie pomimo burzy nad ranem, temperatura śmiało przekroczyła 30 stopni. Na pewno przydałby się jakiś wypad w góry, do lasu lub nad wodę, ale ponieważ zamiast tego przede mną stos akt, kodeksy i laptop, to niezwykłą radość sprawiła mi dziś chwila odpoczynku przy pysznym, mocno schłodzonym naparze z kolendry i mięty. Zarówno kolendrę jak i mięte zerwałam z rana z moich balkonowych doniczek i zalałam ciepłą wodą. Po wystudzeniu dodałam plasterki cytryny i pół łyżeczki miodu, a do tego wszystkiego całkiem sporo kostek lodu ( w takie upalne dni doceniam foremkę do kostek o której pisałam przy okazji prezentowania małych kuchennych pomocników). Chwila relaksu i ochłody dla organizmu – bezcenna.

Poza moją małą przyjemnością związaną z wyzwaniem TakeLifeInYourHands, od samego rana towarzyszy mi dobry nastrój, związany z tym, że dziś mija dokładnie miesiąc od pojawienia się na blogu, mojego pierwszego wpisu.  Wstyd się przyznać, ale zakładając to miejsce, towarzyszyło mi takie podskórne przekonanie, że pewnie bardzo szybko mi się znudzi, nikt nie będzie tu zaglądał i sprawa rozejdzie się po kościach. Wiem, że to wcale nie  jest dużo czasu, ale w ciągu tego miesiąca zapał i motywacja zamiast polecieć na łeb, na szyję- tylko wzrosły. To, że mnie odwiedzacie, że komentujecie, że dajecie znać, że niektóre wpisy okazały się przydatne, sprawia mi ogromną radość i daje kopa do dalszego działania. Nauczyłam się wiele nowych rzeczy i mam apetyt na więcej. Wiem, że przede mną jeszcze daleka droga i sporo wyzwań, ale napawa mnie to optymizmem i motywacją.

Dla wszystkich, którzy zastanawiają się czy warto tworzyć swoje miejsce w sieci, którzy myślą a po co, przecież jest tyle blogów, moja osobista sugestia : warto! Chociażby dla własnej przyjemności. Kto wie, może prowadzenie bloga z niewinnego pomysłu przerodzi się w pasję?

Dziękuję bardzo wszystkim odwiedzającym. Pozdrawiam 🙂